دقت کردید! وبلاگ بعضی ها عین یخچال می مونه، نه به خاطر سردیش ها!

 وقتی آدم حوصله اش سر میره، هی میره تو اون وبلاگ و هی مطالبش رو بالا و پایین می کنه و هی دوست داره بخونه و بخونه و نظر بذاره و نظر بقیه رو ببینه، هِی... از این لحاظ گفتم. تازه وقتی یه مطلب جدید اضافه میشه تا میره تو وبلاگش کلی خوشحال میشه، درست عین یه سورپرایزی که مامان برات تو یخچال گذاشته و وقتی درش رو باز می کنی کلی ذوق مرگ میشی.

وبلاگ یه دوستی هم برا من حکم یخچال رو داره، یه مدت داشتم از گرسنگی می مردم، هی می رفتم توش و هی چیزی نمیدیدم، یه مدت هم که اصلا موتورش اومده بود پایین و کلی حالمون گرفته شده بود؛ که خدا رو شکر یه یخچال نو خرید، از اون خووووووووبااااااااش!

از همین جا براش آرزو می کنم که قلمش استوار و دلش همیشه شاد باشه